Ο Γιώργος Μαμαλάκης δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, μιας και μέσω του ΑΓΟΡ έζησε πιο έντονα από κάθε άλλον την εμπειρία της Α1. Με δεδομένη την αγωνία το Ρεθυμνιωτών για το μέλλον της ομάδας, δέχτηκε να μιλήσει στα Ρεθεμνιώτικα Νέα.
Μαμαλάκης: Αυτή τη στιγμή η ομάδα διοικείται από μία 5μελή προσωρινή διοικούσα επιτροπή που αποτελείται από εμένα, το Νίκο Σαραντικό, τον Μίνω Αλεφαντινό, τον Μανώλη Σειραγάκη και τον Στέλιο Σαμψών. Στις 26 του μήνα θα γίνει η Γενική Συνέλευση της ομάδας, η οποία θα εκλέξει το νέο διοικητικό συμβούλιο της ΚΑΕ.
Επειδή έχουν υπάρξει κατά καιρούς φήμες για το οικονομικό άνοιγμα της ομάδας, στην προσπάθεια σας να την κρατήσετε στην κατηγορία, θέλω να μου πεις με νούμερα πόσο είναι το άνοιγμα αυτό και που φτάνετε, όσον αφορά το χορηγικό σας σχεδιασμό.
Μαμαλάκης: Πιστεύω ότι δεν είναι σωστό να αναφέρουμε νούμερα, αλλά θέλω να διαβεβαιώσω τον κόσμο ότι το άνοιγμα δεν είναι μεγάλο, ούτε απαγορευτικό. Μην ξεχνάμε ότι στον νέο προπονητή διαθέσαμε 150.000 ευρώ για να πάρει νέους παίχτες, ξοδέψαμε 100.000 ευρώ για να πάρουμε νέες κερκίδες και άλλα έξοδα, τα οποία αν έλειπαν, ο ισολογισμός μας θα είχε τωρα θετικό πρόσημο
Θα εξοφληθούν όλοι οι παίχτες αυτόν τον μήνα και όλοι οι πιστωτές. Αυτός είναι ο σχεδιασμός μας και θα τον κάνουμε πράξη, έτσι ώστε να διατηρήσουμε αυτήν την εικόνα για την ομάδα που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε.
Θέλω επίσης εδώ να αναφέρω ότι την Κυριακή το βράδυ ο πρόεδρος, εγώ και ο Μίνως Αλεφαντινός κλείσαμε ήδη την πρώτη μας φετινή συμφωνία με την Creta Farm, η οποία μας διαθέτει το ίδιο ποσό που διέθεσε και φέτος, όταν το Ρέθυμνο αγωνιστική στην Α1. Αυτό αποδεικνύει ότι η οικογένεια Δομαζάκη είναι για άλλη μια φορά κοντά στην προσπάθεια της ομάδας.
Είναι αλήθεια ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης έφυγε ως φίλος από το Ρέθυμνο;
Μαμαλάκης: Όχι μόνο έφυγε ως φίλος, αλλά όταν μας το ανακοίνωσε ήταν πολύ συγκινημένος. Άλλωστε η ανακοίνωση μας το δείχνει αυτό. Θα σου πω χαρακτηριστικά ότι χθες με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει τι έχω κάνει και με ποιους παίχτες έχω μιλήσει. Αυτό δείχνει το πόσο δέθηκε με την ομάδα και εμάς.
Ποιους παίχτες έχει προτείνει ο «Άρτζι» να μείνουν στην ομάδα;
Μαμαλάκης: Ο Πεδουλάκης μας είπε ότι αν κρατήσουμε τον Νίκο Μακρή, τον Γιώργο Κούμουλο, τον Βασίλη Βαγενά, των Σωκράτη Γκιζόγιαννη, τον Κώστα Βαρδαβά και τον Σωτήρη Καραποστόλου, αν ο τελευταίος μείνει, τότε αμέσως η ομάδα θα διαθέτει έναν πολύ ισχυρό κορμό, έτοιμο να πάιξει στην Α2 με κλειστά μάτια.
Έχω ήδη μιλήσει με τον Βαγενά ο οποίος μου εξέφρασε τη θέληση του να μείνει στο Ρέθυμνο, αλλά και με τον Γιώργο Κούμουλο, ο οποίος αν ξεπεράσει τα οικογενειακά προβλήματα του, τότε θα είναι ξανά κοντά μας. Σήμερα θα έχω επίσης επαφή και με τον Γκιζόγιαννη, εκφράζοντας τη θέληση μας να τον κρατήσουμε στην ομάδα.
Από αυτά, που ακούω, μόνο αποθαρρημένοι δεν είστε από το γεγονός ότι η μοάδα υποβιβάστηκε στην Α2.
Μαμαλάκης: Ίσα-ίσα που ο κόσμος μας έχει δώσει τέτοια ώθηση που δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Αφουγκραζόμενοι τη θέληση του κόσμου, εγώ και το Δ.Σ. θα κάνουμε ότι μπορούμε να γυρίσουμε στην Α1. Ο τρόπος με τον οποίο έπεσε η ομάδα, μας πείσμωσε περισσότερο
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Αργύρης Πεδουλάκης σε μια εκ βαθέων αποκλειστική συνέντευξη στην Κρητική Επιθεώρηση και στον Γιώργο Σταρά, μιλά για όλους και για όλα. Ο «Άρτζι», ξετυλίγει το κουβάρι της παρουσίας στην πόλη μας, από την κρύα βραδιά της 15ης Νοεμβρίου, ως το τελευταίο ζεστό βράδυ της 4ης Μαΐου, που αποχαιρέτισε το Ρέθυμνο.
Μια πορεία με πολλά σκαμπανεβάσματα, με μεγάλη περιπέτεια. Η εναλλαγή συναισθημάτων ήταν συνεχής με τις μάχες να δίνουν και να παίρνουν. Μπορεί ο ΑΓΟΡ να μην κατάφερε τελικά να πετύχει το 8ο θαύμα, αλλά ο Αργύρης Πεδουλάκης αισθάνεται δικαιωμένος για την επιλογή του, ευχαριστημένος για αυτά που έζησε, απονέμοντας τα εύσημα στη διοίκηση, τον κόσμο και φυσικά τους παίκτες του. Μπορεί η κατάληξη να ήταν η Α2, όμως το τα ταξίδι ήταν επιτυχημένο.
Ακόμη σε αυτή την εκτενέστατη αποχαιρετιστήρια συνέντευξη μιλάει, για τον Γκαγκαλούδη, σχεδόν για όλους τους παίκτες του, για τον κόσμο, για το μοντέλο διοίκησης, για το χθες, το σήμερα και το αύριο της ομάδας…
Η παρουσία του Πεδουλάκη στο Ρέθυμνο Almeco
Ο Αργύρης Πεδουλάκης ήρθε στο Ρέθυμνο στις 15 Νοεμβρίου 2007, αντικαθιστώντας τον Στέργιο Κουφό. Κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο της Ρεθυμνιώτικης ομάδας στο εκτός έδρας παιχνίδι με το Αιγάλεω, στις 18 Νοεμβρίου, για την 5η αγωνιστική (ήττα 73-67). Κοούτσαρε συνολικά την ομάδα σε 22 παιχνίδια έχοντας απολογισμό οκτώ νίκες και 14 ήττες, φτάνοντας μία ανάσα από την παραμονή στην κατηγορία. Πανηγύρισε την πρώτη του νίκη με τον ΑΓΟΡ, στις 8 Δεκεμβρίου 2007, κερδίζοντας τον Πανιώνιο με 66-57, στο κλειστό γυμναστήριο «Μελίνα Μερκούρη», για την 8η αγωνιστική. Από την Κυριακή έχει αναχωρήσει από το Ρέθυμνο, αλλά δεν αποκλείεται να επιστρέψει στην Κρήτη, κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι για διακοπές.
Ξεκινώντας το ταξίδι από την αρχή. Πως είδε ο Αργύρης Πεδουλάκης, την προϋπόθεση να έρθει στο Ρέθυμνο, όταν του έγινε αρχικά η πρόταση;
«Όταν κατέβηκα και συναντήθηκα με τους ανθρώπους, γνώρισα μια ζεστή ατμόσφαιρα. Κατάλαβα ότι έχουν όραμα για την ομάδα τους, ότι είναι ζεστοί. Μου φάνηκε ένα πολύ καλό ταξίδι και αποφάσισα να συμμετέχω και εγώ».
Σκέφτηκε καθόλου, ότι για πρώτη φορά στην καριέρα του, θα δουλέψει σε μια ομάδα της ιδιαίτερης πατρίδας του;
«Δεν το είχα σκεφτεί, αλλά έχω πει κατ’ επανάληψη, ότι εγώ είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργώ κάπως διαφορετικά, από ότι λένε για καριέρα και τα συναφή. Αν κάτι μου κεντρίσει το ενδιαφέρον, αν κάτι με κάνει και αισθανθώ κάτι, θα πάρω το ρίσκο. Δεν με ενδιαφέρει. Θέλω να ακούω μπάλα του μπάσκετ. Όλα τα άλλα θεωρώ ότι είναι δευτερεύων. Μπορεί πολλές φορές αυτό να λειτουργεί εναντίον μου, αλλά έτσι είμαι εγώ. Έτσι μου αρέσει. Πιστεύω στον εαυτό μου και στο κάτω-κάτω νιώθω καλύτερα. Ήταν για μένα σημαντικό που γνώρισα την κουλτούρα, τον πολιτισμό. Αυτό γιατί είμαι Κρητικός στην καταγωγή, αλλά δεν είχα ζήσει ποτέ στην Κρήτη. Βέβαιος νιώθεις ότι είναι διαφορετικά για σένα. Έχω ρίζες από εδώ. Το Ρέθυμνο μπορεί να προσφέρει μια ομάδα πόλης, που θα είναι μπασκετούπολη και συσπειρώνει έτσι περισσότερο την Κρήτη και έχει και συμπάθειες».
Ερχόμενος στο Ρέθυμνο και βλέποντας τα δεδομένα στην ομάδα του Ρεθύμνου, τις πρώτες ημέρες πίστεψε στην αναστροφή του κλίματος; Ποια ήταν η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό του, για αυτά που έπρεπε να αλλάξει στην ομάδα;
«Μετά τους 2-3 πρώτους αγώνες και τις προπονήσεις, είχα κατασταλάξει στο τι συμβαίνει μέσα στην ομάδα και το τι έπρεπε να αλλάξουμε. Ναι ήθελε πολύ δουλειά. Βεβαίως το μεγάλο πρόβλημα, ήταν ότι δεν είχαμε 2-3 παιδιά να στηριχθούμε στα κρίσιμα τελευταία λεπτά, που θα είχαν την εμπειρία, την προσωπικότητα και το ταλέντο αν θέλεις. Και ιδιαιτέρως, σε αυτές τις ομάδες όπως είναι του Ρεθύμνου, που ανεβαίνουν στην κατηγορία και έχουν την απειρία, αυτόν τον ρόλο τον παίζουν οι ξένοι. Επειδή, όταν ήρθα ήταν Χειμώνας και η αγορά ξένων ήταν μικρή, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να πάρουμε όποιο παίκτη θέλαμε άμεσα. Δηλαδή ουσιαστικά για μένα, θυσιάσαμε τον α’ γύρο παίζοντας χωρίς ξένους και είναι πολύ δύσκολο αυτό για τα παιδιά. Ήταν πολύ κρίμα γιατί πολλά παιχνίδια τα χάσαμε στον πόντο. Στον β’ γύρο που είχαμε τον Γιάνγκ, τα στηρίγματα, αντιθέτως αυτά τα παιχνίδια, κατά κόρον τα κερδίσαμε».
Ο κόσμος του Ρεθύμνου είχε ένα δέσιμο με τον προηγούμενο προπονητή, τον Στέργιο Κουφό, που βρισκόταν 4 χρόνια στον πάγκο της ομάδας, ανεβαίνοντας μαζί από τη Γ’ Εθνική στην Α1. Επηρέασε καθόλου τον Πεδουλάκη και δυσκόλεψε το έργο του, αυτή η κατάσταση;
«Έχω μεγαλώσει έτσι. Εμάς στην περιοχή μας είναι πολύ σκληρά τα παιδιά. Δεν έχουμε τέτοια ζητήματα. Αυτό που με ενόχλησε ήταν ότι υπήρχε μια ανακατωσούρα μέσα στην ομάδα. Δεν υπήρχε αυτό το ομαδικό της συσπείρωσης, αλλά και μέσα στο αγωνιστικό τμήμα. Αυτό μεταφερόταν και στους φιλάθλους. Δεν ξέρω, ούτε με ενδιέφερε τι είχε προηγηθεί.
Θεωρώ ότι σε αυτό το κομμάτι, η παρουσία της ομάδας και ο τρόπος που θα αγωνιζόταν, το πάθος που έδειχνε στο γήπεδο, πέτυχε και να έχουμε ένα πολύ καλό κλίμα τα παιδιά μεταξύ τους και να κάνουν προπόνηση και να είναι εκκλησία το γήπεδο».
Από εκεί και πέρα βέβαια και μετά από το ξεμούδιασμα, ο κόσμος ήταν πραγματικά ο 6ος παίκτης της ομάδας. Πως είδατε την παρουσία του κόσμου στο Ρέθυμνο και τη στήριξη που δίνει στην ομάδα.
«Το κοινό ήταν πολύ ζεστό. Μου αρέσει που όλοι η πόλη συζητάει για την ομάδα. Δεν είναι μόνο ο κόσμος. Είναι τα ΜΜΕ, οι επαγγελματίες. Δεν το λέω για να χαϊδέψω τα αφτιά κανενός, αλλά ήταν έτσι. Νομίζω ότι ο κόσμος επηρεάζεται λόγω του ότι το Ρέθυμνο ανέβηκε πολύ γρήγορα τις κατηγορίες. Αυτό άρεσε στον κόσμο. Πρέπει να εκπαιδευτεί μπασκετικά και αυτό το ρόλο πιστεύω ότι πρέπει κατά κόρον να τον παίξουν τα ΜΜΕ, τα τοπικά, αλλά και τα Εθνικά. Για να μπορέσει ο κόσμος να εκπαιδευτεί καλύτερα, το πότε θα διαμαρτύρεται, το πότε θα φωνάξει κτλ. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι αγαπάει την ομάδα και είναι ζεστός. Πάντα επιθυμεί το καλό της ομάδας και αυτό είναι πάντα για μένα το κίνητρο και παίζει σημαντικό ρόλο για την ομάδα».
Ποιο ήταν το σημαντικότερο και πιο ανυπέρβλητο εμπόδιο που καλούνταν να προσπεράσει ο ΑΓΟΡ, για να βρει το δρόμο του;
«Νομίζω ότι ουσιαστικά ήταν δύο τα προβλήματα. Ήταν η έλλειψη ξένου στον α’ γύρο και βασικότερα στη θέση του πόιντ γκάρντ. Ενώ το μπάσκετ παίζεται με 2 ή και 3 πλέι μέικερ. Εκεί θεωρώ ότι θα μπορούσε να είχε ένα παιδί που θα έδινε μεγαλύτερη βοήθεια στην ομάδα».
Πόσο χρειάστηκε για να αφομοιώσουν οι παίκτες τη φιλοσοφία του Αργύρη Πεδουλάκη;
«Νομίζω ότι φάνηκε αμέσως, όσο περίπου χρειάζεται σε μια προετοιμασία, σε 2 μήνες. Νομίζω ότι μετά παίξαμε πολύ καλό, ομαδικό μπάσκετ. Με την ικανότητα, τις εμπειρίες και τις εικόνες που έχει καθένα από αυτά τα παιδιά. Το δείχνει το στοιχείο, που χωρίς να έχουμε ένα πλέι μέικερ, ποιότητας first class, με τα παιδιά που ήρθαν από την Α2 ουσιαστικά ή έπαιζαν στην Α1 σαν 2οι ή 3οι. Η ομάδα ήρθε 5η στις ασίστ στο πρωτάθλημα, δείχνοντας ότι παίζει με ομαδικό πνεύμα. Είχαμε τα προβλήματα μας, είχαμε τις αδυναμίες μας. Είχαμε πράγματα που βελτιωνόταν γιατί είναι θέμα ικανοτήτων. Αλλά νομίζω ότι στο β’ γύρο παίξαμε ένα μπάσκετ που ήταν μιας πορείας όχι μόνο για να σωθείς, αλλά για πας ψηλότερα και πάντα με το «πιστόλι στον κρόταφο». Γιατί αλλιώς είναι να παίζεις ένα παιχνίδι με άγχος και διαφορετικά να παίζεις απελευθερωμένα».
Πόσο κλονίζεται η πίστη του Πεδουλάκη, για την παραμονή, όταν βλέπει τον ΑΓΟΡ, να χάνει στο τελευταίο σουτ πολλά παιχνίδια (ΑΕΚ, Ολυμπιακό, Μαρούσι);
«Η πίστη μου δεν κλονίστηκε όπως και των ανθρώπων που ήταν γύρω μου. Εγώ ήθελα τρεις νίκες στον α’ γύρο. Χαρακτηριστικά τους έλεγα, ότι θέλω άλλη μια νίκη στον α’ γύρο και σώνομαι. Δούλευαν τα παιδιά στην προπόνηση. Ήξερα ότι κάποια πράγματα δεν φτάνουν. Με το που ήρθαν οι δύο ξένοι, άλλαξε αμέσως η εικόνα της ομάδας».
Ο ΑΓΟΡ δεν τα καταφέρνει στην Ρόδο και γνωρίζει την ήττα, με αποτέλεσμα να μείνει 3 βαθμούς, αλλά ουσιαστικά 4 νίκες μακριά από την παραμονή. Σχεδόν όλοι είχαν καταδικάσει τον ΑΓΟΡ, αλλά ο Πεδουλάκης πίστευε ακόμη. Που πόνταρε για αυτή την αντεπίθεση;
«Έβλεπα την ομάδα στην προπόνηση και πραγματικά νομίζαμε ότι είχε ξεφύγει το μπάσκετ που παίζαμε από τις ομάδες που πάνε να σωθούν και το απέδειξαν τα παιδιά, αφού ήθελαν 1-2 νίκες για να τονωθεί η αυτοπεποίθηση τους. Κάναμε 1-2 νίκες και με τη βοήθεια του προγράμματος προχωρήσαμε ακόμη περισσότερο, αν και παίζαμε τελικούς. Φτάσαμε στο σημείο να παίζουμε διαφορετικό μπάσκετ και όλη η μπασκετική Ελλάδα να μιλάει για τον ΑΓΟΡ».
Ο ΑΓΟΡ κάνει το 5 χ 5 και αφήνει άφωνη όλη την μπασκετική Ελλάδα. Τι αλλάζει στην ομάδα, το γεγονός ότι ανέβηκε πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού;
«Αυτό που άλλαξε είναι ότι η ομάδα έχει την εκτίμηση του μπασκετικού κόσμου. Δεύτερον ότι παρέμεινε φερέγγυα και έδειξε ότι είναι ένα πολύ σοβαρό σωματείο. Αυτά θα τα βρει στο μέλλον μπροστά του. Αυτό που έχει σαν σλόγκαν, ότι «έχει μόνο φίλους» το κέρδισε, κάνοντας την παρουσία του αισθητή, παρόλο που είχαν την ομάδα καταδικασμένη έδειξε ότι είναι σοβαρή και παλεύει μέχρι την τελευταία στιγμή. Εξάλλου εκπροσωπεί μια περιοχή, όπου φημίζεται ότι είναι μάχιμοι οι άνθρωποι της, στην καθημερινότητα τους».
Εν τέλει τι ήταν αυτό που έφταιξε και ο ΑΓΟΡ δεν κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία, αν και το πάλεψε μέχρι την τελευταία αγωνιστική;
«Αυτό που νομίζω ότι κάνουν όλες οι ομάδες που ανεβαίνουν από την Α2 στην Α1. Νομίζω ότι δεν υπάρχει η τεχνογνωσία και η εμπειρία. Λειτουργεί περισσότερο ο έντονος συναισθηματισμός. Καλό είναι να συμβαίνει με ρεαλιστικό τρόπο. Νομίζω ότι την απειρία την πληρώσαμε. Βέβαια βοήθησε και το πρόγραμμα γιατί αν είχαμε τους συνδιεκδικητές μας στο β’ γύρο στην έδρα μας, όλα θα ήταν διαφορετικά».
Στον απολογισμό του ο Αργύρης Πεδουλάκης θεωρεί ότι είναι στο συν ή στο πλην από την παρουσία του στον πάγκο του ΑΓΟΡ;
«Με τα δικά μου κριτήρια και όχι αυτά που θέλει ο κόσμος είμαι στο συν. Γιατί έζησα ένα ταξίδι όμορφο, γιατί γνώρισα ανθρώπους που γίναμε φίλοι, γιατί είδα μια ομάδα που όλη η πόλη τη σκέφτεται, την πονάει, την αγαπάει και πραγματικά στενοχωρήθηκε που δεν πέτυχε το στόχο. Δεν σας κρύβω ότι δέθηκα συναισθηματικά με την ομάδα, γιατί λειτουργώ έτσι σαν άνθρωπος. Αν εξαιρέσω την τελευταία αγωνιστική, την πικρή γεύση, όλα τα άλλα ήταν για μένα θετικά. Εγώ έτσι σκέφτομαι και έτσι λειτουργώ. Δεν μπαίνω στην διαδικασία των αποτελεσμάτων. Νομίζω ανθρώπους με την παρουσία μου στο Ρέθυμνο».
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή ή η πιο δύσκολη αν θέλεις, του Πεδουλάκη στο Ρέθυμνο;
«Χειρότερη στιγμή ήταν μετά στην ήττα στον Κολοσσό. Μια δύσκολη στιγμή για όλη την ομάδα. Η ομάδα είχε δουλέψει καλά, αλλά δεν την βοήθησαν οι συγκυρίες να πάρει ένα τέτοιο παιχνίδι και να ανέβει η αυτοπεποίθηση των παιδιών να κάνει το come back και να δείξουν αυτό που μπορούσαν.
Πιο καλή στιγμή το παιχνίδι με τον Πανιώνιο που η ομάδα έδειξε πραγματικά ότι είναι μια αξιόλογη ομάδα. Ο Πανιώνιος είναι μια γεμάτη και ταλαντούχα ομάδα και μπόρεσε ο ΑΓΟΡ να τον κερδίσει και να πιστέψουν τα παιδιά ότι μπορούν να κάνουν μεγάλα πράγματα».
Πόσο δύσκολο ήταν για τον Αργύρη Πεδουλάκη να ακολουθήσει την ομάδα στην Α2;
«Δεν έχω δουλέψει σε μικρότερες κατηγορίες και θεωρώ ότι για μένα θα είναι πολύ δύσκολο να μπορέσω να λειτουργήσω με αυτά που έχω στο μυαλό μου, με το επίπεδο του μπάσκετ που παίζεται στην Α2. Είναι σαν να βρίσκεσαι στο Πανεπιστήμιο και να πηγαίνεις να διδάσκεις στο Δημοτικό. Είναι πολύ δύσκολο».
Αν η ομάδα επιστρέψει στην Α1 και γίνει πρόταση στον Αργύρη Πεδουλάκη, αυτός θα τη δεχτεί;
«Δεν μπορώ να προκαταβάλλω τους ανθρώπους για αυτό, αλλά νομίζω ότι έχω τις καλύτερες εντυπώσεις. Θα τα δούμε αυτά στο μέλλον».
Ποιες είναι οι συμβουλές του Αργύρη Πεδουλάκη, για να μπορέσει το Ρέθυμνο, να επιστρέψει στην Α1;
«Όπως λέω και στους παίκτες μου, πρέπει να μείνουν ενωμένοι και αγαπημένοι. Οι άνθρωποι της ομάδας είναι οι περισσότεροι από παιδιά μαζί και έχουν κοινό παρανομαστή, ότι αγαπούν την ομάδα. Για να πετύχει ο ΑΓΟΡ θα πρέπει να υπάρχει σύμπνοια, αγάπη και να μην επαναπαυτεί. Θεωρώ – το έχω πει και στους διοικούντες του ΑΓΟΡ – ότι το Ρέθυμνο – έτσι μου αρέσει να λέω την ομάδα – θα είναι ένα από τα φαβορί για την άνοδο, διότι έχει και την εμπειρία από την Α1, ο μπασκετικός κόσμος το σέβεται και έχει πολλούς φίλους. Η αγωνιστική ταυτότητα και η διοικητική συμπεριφορά συνηγορούν στο ότι το Ρέθυμνο θα είναι από τους διεκδικητές της ανόδου. Πιστεύω ότι το Ρέθυμνο, θα ανέβει πολύ γρήγορα. Είναι θέμα χρόνου για μένα να βρεθεί και πάλι στην Α1».
Πηγή: agor.gr
