Ο επονομαζόμενος «κόκκινος» πλανήτης είναι γεμάτος κρατήρες οι οποίοι δημιουργήθηκαν από την πρόσκρουση μετεωριτών, αστεροειδών και άλλων ουράνιων σωμάτων στην επιφάνειά του, με την πάροδο δισεκατομμυρίων ετών της ύπαρξης του.
Σε όλο το ηλιακό σύστημα, συμπεριλαμβανομένων της Γης και του Άρη, στις αρχικές φάσεις του και έως πριν από 3,9 δισεκατομμύρια χρόνια, υπήρχαν αλλεπάλληλα κύματα «βομβαρδισμού» από ουράνια σώματα διαφόρων μεγεθών, μερικά πολύ μεγάλα και με κατακλυσμικές επιπτώσεις μετά την πρόσκρουση
Πρόσφατα, για πρώτη φορά, οι επιστήμονες καταμέτρησαν πόσοι ακριβώς είναι οι κρατήρες που υπάρχουν πλέον στον Άρη και ανακοίνωσαν πως άθροισαν περίπου 636.000 κρατήρες με διάμετρο ένα χιλιόμετρο και πάνω, ενω προφανώς υπάρχουν αρκετοί μικρότεροι κρατήρες.
Η έρευνα, με επικεφαλής τον Στιούαρτ Ρόμπινς του πανεπιστημίου του Κολοράντο, παρουσιάστηκε στο περιοδικό «Journal of Geophysical Research-Planets» της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. Οι πληροφορίες για τους κρατήρες προέρχονται από στοιχεία που έχουν συλλέξει, απο τις αποστολές διαφόρων σκαφών που είτε βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Άρη, είτε κάνουν απο επιτόπια έρευνα στο έδαφός του.
Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν, αποτελούν τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα βάση δεδομένων για τον πλανήτη Άρη, ρίχνοντας περισσότερο φως στην ιστορία του, ενω, θα βοηθήσει να χρονολογηθούν καλύτερα οι επιμέρους περιοχές του εδάφους του και να εξαχθούν συμπεράσματα για τη δυνατότητα του πλανήτη να έχει φιλοξενήσει πρωτόγονη ζωή στο παρελθόν.
Οι περισσότεροι μικρότεροι κρατήρες του Άρη είναι πιο νέοι σε ηλικία σε σχέση με τους μεγαλύτερους και αποτελούν την μεγάλη πλειονότητα. Όπως και στη Γη, ένα μεγάλο μέρος της επιφάνειας του Άρη έχει «ανακυκλωθεί» από τις γεωλογικές διεργασίες, κυρίως από την ηφαιστειακή δραστηριότητα και τη διάβρωση του εδάφους, με συνέπεια πολλοί παλαιότεροι κρατήρες να έχουν πια εξαφανισθεί.
