Παράσταση διαμαρτυρίας για τα οξυμένα προβλήματα των Β/Ν Σταθμών πραγματοποίησαν, τη Δευτέρα 17/6, το ΠΑΜΕ και η ΟΓΕ Ηρακλείου παρουσία των εκλεγμένων Δημοτικών συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Δήμο Ηρακλείου και πλήθος γονέων.
Ανέδειξαν τις διαχρονικές ευθύνες δικομματικών και τρικομματικών κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών από το 2001, μετά και την κατάργηση του κρατικού χαρακτήρα των παιδικών σταθμών και το πέρασμά τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, οι οποίες πολλαπλασίασαν και επιδείνωσαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες, τα ίδια τα παιδιά και οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς.
Η υποχρηματοδότηση των δήμων που ξεπερνά το 60% την τελευταία τριετία και ο αποδεκατισμός των εργαζομένων, καθιστά δύσκολη τη λειτουργία των δομών και με κίνδυνο να κλείσουν κάποιες από αυτές (ιδιαίτερα τα βρεφικά τμήματα) λόγω του υψηλού κόστους λειτουργίας, υποβάθμιση υπηρεσιών (σίτιση, ιατρική παρακολούθηση, κ.λ.π.) και με δεδομένη τη μείωση του αριθμού των εγκρινόμενων αιτήσεων σε σχέση με πέρυσι.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε στους Β/Ν Σταθμούς του Δήμο Ηρακλείου υπάρχουν 171 εργαζόμενοι. Σημαντικές οι ελλείψεις σε νηπιαγωγούς βρεφονηπιοκόμους και βοηθητικό προσωπικό, πράγμα που αποδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.
Η δουλειά με ημερομηνία λήξης, αντί για μόνιμη σταθερή εργασία, με την εφαρμογή της μερικής απασχόλησης, με συμβάσεις 2μηνες, 4μηνες, 8μηνες ή να καλύπτουν τις ανάγκες μέσω της μαθητείας του ΟΑΕΔ. Μόλις το 37% είναι μόνιμοι και το 63% συμβασιούχοι, όλοι τους σε ομηρία με δικαστικές εκκρεμότητες. Το ποσοστό των μονίμων θα μειωθεί κι άλλο αν υπολογίσουμε και εκείνους που βγαίνουν στη σύνταξη.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι από τον Ιούλιο μέχρι τον Δεκέμβρη 2012 δεν αποδόθηκαν στους Β/Ν Σταθμούς οι δόσεις των ΚΑΠ, 1.400.000 ευρώ περίπου, ούτε του 1ου 6μήνου του 2013. Η στάση πληρωμών οδηγεί ντεφάκτο σε στάση προσφερόμενων υπηρεσιών και με ιδιώτες να καραδοκούν στη γωνία να αλώσουν στην κυριολεξία τους δημοτικούς σταθμούς ή να συσταθούν οι λεγόμενες “κοινωνικές υπηρεσίες” που και πάλι οδηγεί στους ιδιώτες. Τα θύματα αυτής της αντιλαϊκής και αντιπαιδαγωγικής πολιτικής είναι οι άνεργοι και ανασφάλιστοι γονείς, Έλληνες και μετανάστες, τα παιδιά που στην πλειονότητά τους δεν έχουν γνωρίσει ποτέ παιδικό – βρεφικό σταθμό και οι εργαζόμενοι που θα πεταχτούν στο δρόμο ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να βρεθούν ενοικιαζόμενοι μέσω κάποιας “κοινωνικής επιχείρησης” να παρέχουν υπηρεσίες με 300 ευρώ.
Ολόκληρο το ψήφισμα που κατατέθηκε στη Δημοτική Αρχή Ηρακλείου έχει ως εξής :
“Για φέτος, λόγω οικονομικής κρίσης, προβλέπεται να μειωθεί ο αριθμός παιδιών και βρεφών στους ιδιωτικούς Β/Ν Σταθμούς και να διπλασιαστεί ο αριθμός των αιτήσεων στους δημοτικούς. Τελικά, όχι μόνο δεν θα πάρουν περισσότερα παιδιά, αλλά πολύ πιθανών να μειωθεί ο αριθμός κατά πολύ.
Το πρόβλημα αυτό αφορά πολλά νέα ζευγάρια (στο Δήμου Ηρακλείου είναι 44.000 περίπου) που στην πλειονότητά τους είναι άνεργα, έχοντας να αντιμετωπίσουν παράλληλα τα δυσβάσταχτα χαράτσια, τα δάνεια, την εφορία. Όλα αυτά καθιστούν απαγορευτικό το κόστος των ιδιωτικών παιδικών σταθμών και πολλαπλασιάζουν τις αιτήσεις που δέχονται οι Δήμοι.
Ο Δήμος Ηρακλείου βέβαια απέχει μακρά από την κάλυψη του συνόλου των αναγκών. Στο Δήμο λειτουργούν 20 παιδικοί – βρεφικοί σταθμοί που μπορούν να φιλοξενήσουν περίπου 1600 παιδιά, ενώ οι γεννήσεις βρεφών της τελευταίας 5ετίας (2008-2012) ανέρχονται στις 21.700. Πρόκειται για την κρίσιμη 5ετία στη διάρκεια της οποίας νήπια και βρέφη στο σύνολό τους πρέπει να βρίσκονται στους παιδικούς – βρεφικούς σταθμούς. Κι όμως, μόλις το 7% των παιδιών που προκύπτουν από τις γεννήσεις πέρασε το κατώφλι των ΚΕΠΑ κατά το σχολικό έτος 2012-2013.
Η αιτία βρίσκεται στη χρόνια πολιτική υποβάθμισης των δημόσιων δομών και υπηρεσιών, στη συρρίκνωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τους δήμους (πάνω από 60% τα τρία τελευταία χρόνια 2009-2012) με τα οποία συντηρούσαν τους Β/Ν Σταθμούς (μισθοδοσία, τρόφιμα, υποδομές, εξοπλισμός, κλπ), στη δραματική μείωση του προσωπικού.
Ακόμη και για εκείνους τους γονείς που τα παιδιά τους θα περάσουν το κατώφλι του Β/Ν Σταθμού, θα υποστούν τις συνέπειες αυτής της πολιτικής. Θα αυξηθούν κι άλλο τα τροφεία για υπηρεσίες σαφώς πιο υποβαθμισμένες σε σύγκριση με το παρελθόν, παρά την τιτάνια προσπάθεια των εργαζομένων, στην πορεία θα είναι ελλιπής και η σίτιση των παιδιών με μείωση της παρεχόμενης ποσότητας φαγητού και υποβάθμιση του διαιτολογίου, ενώ η ιατρική παρακολούθηση γίνεται πολυτέλεια.
Στην πραγματικότητα σπρώχνουν τους Β/Ν σταθμούς στους ιδιώτες!
Οι λεγόμενες "κοινωνικές επιχειρήσεις", συνεταιρισμοί δηλαδή απολυμένων συμβασιούχων και άλλων ανέργων (ν.4019/2011) που προωθεί η ΕΕ και η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με τη συμμετοχή - συνενοχή "πρόθυμων" δημάρχων, συστήνονται για να απαλλάξουν το κράτος και τους δήμους από την υποχρέωση της κοινωνικής πρόνοιας διαλύοντας συνολικά την κοινωνική αυτή δομή. Μέσω των "κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων" ανοίγει ο δρόμος για να βάλουν οι ιδιώτες στο χέρι τις κοινωνικές δομές με όλες τις αρνητικές συνέπειες για το κόστος και την ποιότητά της.
Το ΠΑΜΕ και η ΟΓΕ προσεγγίζουν το ζήτημα της προσχολικής αγωγής με κριτήριο τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια αλλά ως βασική ανάγκη, πρώτα απ' όλα του μικρού παιδιού, που δεν μετριέται με δημοσιονομικούς δείκτες.
Δεν μπορεί η άνεργη μάνα, η ανασφάλιστη, να αποκλείεται κι απ' αυτή τη δυνατότητα της αίτησης, αφού οι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν όχι με βάση τις ανάγκες του παιδιού και της οικογένειας, αλλά με βάση τη βεβαίωση εργασίας και το ένσημο. Δεν μπορεί η οικογένεια του φτωχού αγρότη, του μικρέμπορου, του βιοτέχνη να αποκλείεται, γιατί η γυναίκα αδυνατεί να αποδείξει ότι βοηθά να κρατηθεί το χωράφι και να αποδώσει ένα εισόδημα ή το μαγαζί που το τσακίζει η αναδουλειά. Η μετανάστρια μάνα να βρίσκει την πόρτα κλειστή, αφού την τρώει η μαύρη εργασία και η ανεργία. Δεν μπορεί η νεαρή μάνα, που έχει ακόμη ένα μεροκάματο, να διαγκωνιστεί για μια θέση για το παιδί της με βάση το περσινό εισόδημα της οικογένειας, που σήμερα δεν υπάρχει, και αν τελικά τα καταφέρει να πληρώνει και τροφεία.
Απαιτούμε :
• Την άμεση κρατική επιχορήγηση στους δήμους για να αντιμετωπιστεί η σημερινή εκρηκτική κατάσταση. Να γίνουν οι τακτικές κατανομές από το Δήμο προς τα ΚΕΠΑ, από 7/2012 έως 12/2012, συνολικού ποσού 1.400.000 ευρώ.
• Να γίνουν δεκτά όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών στους δημοτικούς παιδικούς και βρεφονηπιακούς σταθμούς, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Αλλαγή των κριτηρίων συμμετοχής στα ΚΕΠΑ.
• Να καταργηθούν τα τροφεία και οι πληρωμές από τους γονείς.
• Να μην κλείσει κανένας σταθμός και να λειτουργήσουν όσοι είναι έτοιμοι. Άμεση αξιοποίηση κρατικών και δημοτικών κτιρίων.
• Να μη γίνει καμιά απόλυση. Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
• Αποκλειστικά κρατικούς, δημόσιους, δωρεάν, σύγχρονους και ασφαλείς παιδικούς σταθμούς με κτιριακή επάρκεια, καταλληλότητα, υποδομή, ποιότητα φαγητού και επαρκής σίτιση χωρίς cetering, μόνιμο, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό. Ενιαίο φορέα προσχολικής αγωγής, ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα και χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Δεν την αποδεχόμαστε αυτή τη κατάσταση και συλλογικά δυναμικά απαντάμε !
