Κραυγή αγωνίας από την Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, η οποία μέσα από επιστολή της καταγγέλλει το κλίμα ανομίας, ανασφάλειας, φόβου, αλλά και φτώχειας που επικρατεί διάχυτος στους περισσότερους πολίτες της Ανατολικής Κρήτης ιδίως στους αγρότες, στους εργάτες και καλεί τις Υπηρεσίες αλλά και τις κοινωνικές δομές να απλώσουν το χέρι συμπαράστασης και ανθρωπιάς.
"Πρόκειται για ανθρώπους γεμάτους δυστυχία, που κάποιοι χτίζουν πάνω τους μόνο φόβο και κάποιοι καθημερινά τον καλλιεργούν και τον αυξάνουν, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε φοβισμένα ανθρωπάκια... Η ΄Ενωση μας πόρτα ανοιχτή για κάθε πονεμένο, για κάθε δυστυχισμένο , έχει "βουλιάξει" από τα δάκρυα αυτών των ανθρώπων, που τρέχουν να βρουν την ελπίδα, από ένα λόγο στήριξης μια κοινωνική συμβουλή.
Οι εικόνες είναι απερίγραπτες, ο βοριάς των απαιτήσεων πολιτείας και Τραπεζικών εταιρειών πέφτει ανελέητος, στις στυγνές φάτσες στα δυσκολοκίνητα από την γενικής φύσεως προβλήματα σώματα.
Μιλάμε για φτωχούς ανθρώπους, ανθρώπους με τετραμελή οικογένειες με εισόδημα κάτω από τα όρια της φτώχειας της ανέχειας της δυστυχίας.
Σαυτή την εικόνα έχει ανοίξει σελίδα η εγκληματικότητα πάσης φύσεως, και ο φόβος κυματίζει όχι στην σκέψη ως εικόνα , αλλά καθημερινά παραφυλάει στο δρόμο στο σπίτι στο χωράφι.. οι καταγγελίες πολλές. η αδιαφορία μεγάλη , οι πολίτες ανασφαλής και η εικόνα μαύρη", αναφέρει η επιστολή.
Ενώ η΄Ενωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, επισημαίνει στην επιστολή ότι "δεν αισθάνεται ευχάριστα ως κοινωνική δομή, αλλά και σαν δομή στήριξης υπερχρεωμένων νοικοκυριών, όταν συναντά ανθρώπους με ελάχιστες γνώσης της καθημερινότητας, με ανθρώπους να υπηρετούν τη γη για την καλλιέργεια αγροτικών προϊόντων, να χάνονται στο αυξημένο κόστος παραγωγής, στη μη ανταποδοτικότητα τιμής πώλησης αυτών ,στην μη ασφάλεια των εργαλείων λιπασμάτων αλλά και προϊόντων της σοδειάς τους.
Εδώ μιλάμε για ανθρώπους ξεχασμένους από τον Θεό και την μοίρα τους. Η μοναδική τους τροφή το κλάμα η θλίψη το φορτίο της ενοχής της υπερχρέωσης που κάποιοι τους φόρτωσαν , που αντί για σπίτια (στεγαστικά δάνεια) τους φόρτωσαν με θερμοκήπια να μπολιάζουν την γη με λιπάσματα, με φυτοφάρμακα ,να τα ανακατεύουν με τα σημερινά δάκρυα και στο τέλος ένα μοναδικό (τίποτα) διότι το μόνο που έχουν αυτοί οι άνθρωποι είναι χαρτιά. Χαρτιά, περιουσία τίποτα.....μονάχα υπογραφές και χρέη. Πραγματικά μια εικόνα άγριας Δύσης..."
