Κάποτε θα έρθει η μέρα που θα τα έχουμε όλα. Αρκεί να περιμένουμε λίγο. Η Amy Winehouse δεν μπορούσε να περιμένει περισσότερο. Όπως συμβαίνει με όλους τους καλούς που φεύγουν νωρίς, αφήνουν ένα τεράστιο ερωτηματικό σε όσους τους αγαπούσαν. Ευτυχώς για εμάς, εκείνη μας άφησε την φωνή της για πάντα.
Το “Amy Winehouse Lioness: Hidden Treasures” το οποίο βγαίνει ύστερα από
πολύ δουλειά και κόπο, κυκλοφορεί από την Universal Music και
περιλαμβάνει ακυκλοφόρητα κομμάτια της, ηχογραφημένα από το 2002, πριν
από το άλμπουμ ντεμπούτο της, “Frank” (2003). Μεταξύ αυτών, το «Our Day
Will Come”, το “Between The Cheats”, το “Halftime” που ηχογραφήθηκε τον
Αύγουστο του 2010 και το τελευταίο τραγούδι που έγραψε στο στούντιο, το
“Body And Soul” μαζί με τον Τόνι Μπένετ. Από τα 12 κομμάτια του δίσκου
δεν λείπουν και αγαπημένες επιτυχίες της Amy σε διασκευή, όπως τα “Wake
Up Alone”, “Valerie” και “Best Friends”.
Ο Τόνι Μπένετ είπε για την συνεργασία τους ότι βγήκε πολύ άνετα και η
Amy ήταν ορεξάτη για δουλειά. "Ήταν μια καταπληκτική τζαζ
τραγουδίστρια".
Το σίγουρο είναι ότι αυτό το album θα έχει επιτυχία. Ο κόσμος δεν
χόρτασε την Amy, όσο ζούσε. Εκείνη δεν θα χρειαστεί να είναι ξεμέθυστη,
ούτε θα αναγκαστεί να τραγουδήσει μπροστά σε κοινό, που τόσο
απεχθανόταν, καθώς όπως έχει δηλώσει θα μπορούσε να τραγουδά μόνο σε
εκείνον που αγαπά.
Οι παραγωγοί του δίσκου συγκινημένοι δηλώνουν ότι “Ο θησαυρός που άφησε
πίσω της, θα επηρεάσει τις επόμενες γενιές που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί”
και προσθέτουν πως μία λίρα από κάθε αντίτυπο θα πηγαίνει στο
φιλανθρωπικό ίδρυμα με το όνομά της.
Οι θαυμαστές αυτής της αδύναμης φιγούρας, με το υπερβολικό hairstyle, τα
τατουάζ που μαρτυρούσαν τα μότο της ύπαρξης της, αλλά και την
ταλαιπωρημένη ερωτική ζωή της, το eyeliner τύπου Κλεοπάτρα, όσοι
αγαπούσαν ή την εκτίμησαν αφού πέθανε θα ακούσουν με νοσταλγία και
αρκετή θλίψη την τεράστια φωνή αυτής της ξερακιανής, αλλά ταυτόχρονα
sexy τραγουδίστριας. Ποτέ δεν ήθελε να γίνει παράδειγμα προς μίμηση,
αλλά ακόμα και με τους δαίμονές της αποτέλεσε την απόλυτη εικόνα του
rock 'n' roll lifestyle.
Η Amy γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου του 1983, στο Southgate του
Λονδίνου, από πατέρα οδηγό ταξί και μητέρα φαρμακοποιό, με εβραϊκές
ρίζες. Στα δέκα της μαζί με ένα φίλο της έφτιαξαν ένα συγκρότημα ραπ το
"Sweet n’ Sour". Ξεκίνησε να γράφει τραγούδια στα 14 χρόνια της. Πολύ
γρήγορα ήρθε η δόξα, αλλά και το ίδιο γρήγορα και ο θανάσιμος εθισμός
στο ποτό και τα ναρκωτικά. Πολλές φορές γινόταν είδηση όχι για την
μουσική της, αλλά για την πολυτάραχη ζωή της. Η μητέρα της έλεγε ότι τη
βλέπουμε να πεθαίνει σιγά σιγά. Την είχε ρωτήσει ακόμα και που θέλει να
ταφεί. Οι θεατές συχνά την παρακολουθούσαν να παραπατάει στη σκηνή και
να μην μπορεί να θυμηθεί τους στίχους των τραγουδιών, πολλά από τα οποία
είχε γράψει η ίδια.
Στην σύντομη καριέρα της κυκλοφόρησε μόνο δύο άλμπουμ, μετά το «Frank”
το 2006 με το "Back To Black", ένας συνδυασμός τζαζ, σόουλ, ροκ και ποπ
μουσικής, προτάθηκε για έξι βραβεία Γκράμι κερδίζοντας τα πέντε,
κατακτώντας το ρεκόρ για τις περισσότερες νίκες από γυναίκα καλλιτέχνιδα
σε μία βραδιά. "Εσύ ξαναγύρισες σε εκείνη κι εγώ πήγα back to black"
είπε η Amy όταν ο άμντρας της ξαναγύρισε στην πρώην σύντοφό του.
Το Rehab" και το "Love is a Losing Game" έγιναν τεράστιες επιτυχίες.
“Προσπάθησαν να με στείλουν για αποτοξίνωση” είχε πει αυτοσαρκαστικά,
αλλά τους είπα: “No, no, no”. Η φήμη της εκτοξεύτηκε, το άλμπουμ πούλησε
10 εκατομμύρια αντίτυπα. "Δεν επιδίωκα να γίνω διάσημη. Είμαι απλά μια
μουσικός" είχε δηλώσει στο Associated Press.
Η Amy ήταν απλά ένα κορίτσι που έκανε πράγματα που κάνουν όλα τα
κορίτσια, αλλά με ένα τεράστιο ταλέντο, δήλωσε ο πατέρας της Mitch,
λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του μετά θάνατον άλμπουμ της. “Το
ταλέντο της το θεωρήσαμε δεδομένο. Ήμασταν πολύ απασχολημένοι με την
επικρίνουμε για τα πράγματα που έκανε, που ξεχνούσαμε πόσο ταλαντούχα
και προικισμένη ήταν. Ήταν μια διάνοια”. Ο μεγαλύτερος φαν της Amy
εξομολογήθηκε ακόμα ότι χάρηκε για την κυκλοφορία του άλμπουμ, αλλά
ακόμα δεν μπορεί να το ακούσει.
Η Amy Winehouse βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμα της στο Λονδίνο στις 23 Ιουλίου 2011...